Hoşça Kal

ben sana ayaklarımla geldim, yürüyerek adım adım geldim
ellerinden tuttum, yüreğine dokundum.
omurlarının büklümlerinde bir ömür tüketmeyi göze aldım.
sense beni yerlerde sürükleyerek gönderdin.
ellerim parçalandı görmezden geldin, doğrulamadım.

ben sana ayaklarımla geldim, yürüyerek adım adım geldim
gölgemden daha yakın kaldı hatıralar
Kendimden kaçmayı denedim derman kalmamıştı dizlerimde.
Ben hala yerdeydim, senin gözün yükseklerdeydi.

ben sana ayaklarımla geldim, yürüyerek adım adım geldim
ardın görünmüyordu, karanlıktı yarınlar
olsun dedim, yanımda olsun yeter dedim
gittiğimde yine değişip değişmemenden korktuğumu sordun
arkamı döndüğüm an korkmaya başlıyorum dedim
inandım, kaybettiklerim arasında bir sana inandım
inancımı bir kez daha yok ettin
insan, insanı sevmek zorunda değildi,
yalan söylemeye seni kim alıştırdı..

ben sana ayaklarımla geldim, adım adım yürüyerek geldim
parçalanmış cesetler gördüm, gözümü kapattığımda
parça tesirli bir bombaydı başkalarına duyduğun özlemler
diriyken ziyadesiyle parçalandım
mayınlarla kaplı olduğunu bildiğim halde sana gelen yolun,
bir daha yürüyememeyi göze alarak geldim

ben sana ayaklarımla geldim, adım adım yürüyerek geldim
umutlarım bir misinanın ucunda
gökyüzünde vals ediyordu
ipini kestin, bir daha göremedim umutlarımı
saçlarını savurduğunda son kez,
çakıldı uçurtmam yerlere

ben sana ayaklarımla geldim, adım adım yürüyerek geldim
direnemedim daha fazla, beni asimile edişine
vazgeçtim,
yerlerde sürükleyerek gönderdiğin şehrin sokaklarına
bir ömür atfettim
düştüğün kuyudan seni çıkartmam gerekiyordu
vazifemi tamamladım
ve
karanlığı kucaklamak, bilinmezde sürüklenmek
tüketti beni,
başka hayatlarda çürümeye gidiyorum
hoşça kal..
                                                   
 
                                                                                  Anıl SUNGURTAŞ
                                                                                         28.07.2016