Ben Hiçbir Şey

güneşi doğururken gece
ilkbahar gözlerinde düğümledi halatı
tanrılar fing atarken suretinde
ben ilkbahara tutuldum..

bakma bana sen
aynaları seversin bilirim
sahi unuttu isen beni
merhaba!
ben hiçbir şey.

hatırla beni!
mübalağayı beceremem
gözümde büyütemem seni ama
kalbimde giderek devleşiyorsun
öyle ki
içim içime sığmaz oldu
sense satırlara taştın..

güneş gömerken geceyi aydınlığa
sonbahar saçlarında recm etti kendini
peygamberler terk ederken ahireti
ben sonbaharı kucakladım..

giderek uzaklaşıyorsun
korkuyorum gölgende seni aramaktan
sis çökmüş kalbine
hatırla tekrar beni;
ben hiçbir şey!

biçilmiş kaftanın da hayatın
kulaklarımın işittiği en güzel tondu sesin
bir o kadar da hafif.
sen sevdiğim
tanrının bana yazdığı bir şiirsin,
ve ben sevdiğim
ben hiçbir şey!

tenin söz konusu olmadı hiç bir zaman
itiraf etmeliyim sevdiğim,
derim derine değmediği halde
içimde bir o kadar derinsin!

sen uykundan uyanırken cennetin perdeleri açılıyor
en sevdiğim mevsim halen gözlerin iken
mevsimsiz bırakma beni
dökemem yoksa satırlara
içimdeki her bir heceyi..

dudaklarından bir kere dökülse
müezzin minareden düşürmeden adımı
bir kere dökülse
'bende' kelimesi
inan bir daha kimse toplayamaz
bu döküntüyü.

ve ben sevdiğim
müthiş ölürüm, sen berbat bir şekilde uzaklaşırken benden...

Anıl Sungurtaş

02:33 27.10.2013 Derin'e..