Yaşamak

Yaşamak küflenmiş bir ekmek tadında

Çürümüş bir yumurta gibi

Mide krampları

Kabuslar

Uyuşan ellerim

Sürekli dolan gözlerim

Renkleri solmuş bir fotoğraf gibi yaşamak.

Göğüs kafesimdeki ağırlık

Nefes alamamak 

Uçan kuşların anlamsızlığı

Mezarlıklardaki taşlar

Üzerine attığım toprak hayallerimin

Acı verirken bulandıran

Kırılmış bir kemik gibi yaşamak.

Bulutlar, geçtiğim sokaklar

Geçmeyen akşamlar 

Titreyen sokak lambaları

Çöp kamyonları

Lekesi çıkmayan kirler

Yanık lastik kokusu gibi yaşamak.

Duyduğum yalanlar, 

Gördüğüm ihanetler

Çevremdeki tanıdık suratlar

Tanışık olunmayan hisler

Işığını kaybetmiş ateş böcekleri

İşlevini kaybetmiş bozuk bir saat gibi yaşamak.

Enkazlar

Viraneye dönmüş köyler

Faili meçhule karışmış cinayetler

Hastane kapıları

Çaresizlik

Dermanı bulunmayan dertler

Henüz gün yüzüne çıkmamış küfürler

Küllerle kaplı Ganj nehri gibi yaşamak.

Ağır bir depresyon,

Bedeni terk eden ruh

Et ve kemik yığını bedenler

Maganda kurşunu

Yolda son sürat takla atıp paramparça olan araçlar

Burkulmuş bir bilek gibi yaşamak.

Kan,

Kesilmiş bilekler

Müntehir bir travesti

Galatadan kendini atan Vedat

Genetik miraslar

Kanatları kırılıp yürümeye mahkum edilen kuşlar

Bir savaş suçlusu gibi yaşamak.

Dar ağacı,

Umutsuzluk içerisindeki ümitler

Vatanından olan sürgünler

Oğlu bağımlı anneler

Damarlarımda vals eden sakinleştiriciler

Duvarlara uzun uzun dalmışlıklar

Bitmeyen baş ağrıları

Bekleyişler…

Fişinin çekilmesini bekleyen bitkisel hayattaki bir hasta gibi yaşamak….

Anıl Sungurtaş